Με μικρότερη μαζικότητα από άλλες φορές πραγματοποιήθηκε το σημερινό συλλαλητήριο των ταξιτζήδων, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι είμασταν και λίγοι! Κοινό αίτημα όλων να μη περάσει το νομοσχέδιο Ραγκούση και στα πηγαδάκια αυτό που κυριαρχούσε ήταν ότι δεν πρέπει να περάσουν καν οι ΑΕ και ΕΠΕ, παρά τα όσα λέει η πλειοψηφία του Δ.Σ. του ΣΑΤΑ. Στη πιο δύσκολη θέση απ' όλους βρέθηκε ο εκπρόσωπος της παράταξης του ΠΑΣΟΚ στο συνδικάτο ο οποίος προσπάθησε να διαχωρίσει τη θέση του από το κόμμα του και την κυβέρνησή του, στοχοποιώντας όμως κυρίως τον Ραγκούση. Μια τακτική άλλωστε στην οποία συμβάλει και η πλειοψηφία. Από τις καλύτερες στιγμές της πορείας ήταν η συνάντηση με τις καταλήψεις στα υπουργεία Εσωτερικών και Ανάπτυξης. Αυτό που διαφαίνεται ολοένα και περισσότερο είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζόμενων, η κατανόηση ότι η αντίσταση στην επίθεση πρέπει να κοινή για όλους γιατί κοινός είναι και ο αντίπαλος.
Ακολουθούν φωτογραφίες
Η παρακάτω δήλωση έγινε στη Σ.Α.Τ.Α. ανυπόγραφη και στην Π.Ο.Ε.Ι.Α.Τ.Α. με την υπογραφή του Λυμπερόπουλου και του Κίσσα.:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διοίκηση της ΠΟΕΙΑΤΑ σε σημερινή συνεδρίαση της με αφορμή το θέμα των διαγραφών συνδικαλιστικών στελεχών από τα πολιτικά κόμματα δηλώνει ομόφωνα ότι το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ανεξάρτητο και δεν ποδηγετείτε. Δηλώνει την αντίθεση της σε τέτοιες πρακτικές των κομμάτων που θέλουν τους εκπροσώπους των συνδικάτων ως ιμάντα μεταφοράς των θέσεών τους στους κλάδους και την κοινωνία. Τέλος χαλυβδώνουν την ενότητα των στελεχών σε διεκδικητικούς αγώνες.
Εγώ προτείνω την παραίτηση όλων των συνδικαλιστών από τα πολιτικά τους κόμματα και από τις θέσεις εξουσίας που έχουν. Αν δεν θέλουν να παραιτηθούν προτείνω να ακυρώσουμε κάθε αρμοδιότητα και εξουσία που έχουν σφετεριστεί και να οργανωθούμε χωρίς αυτούς. Δεν χρειαζόμαστε ταξιτζοπατέρες και μέλλοντες ψηφοφόρους σε πολιτικά κόμματα, έχουμε αρκετούς.
Αν το πρόβλημα ήταν μόνο το ότι ανήκουν σε κάποια κόμματα θα ήταν εύκολα τα πράγματα! Το πρόβλημα είναι ότι ανήκουν σε κόμματα εξουσίας κατ' αρχήν και δεύτερο ότι είτε ανήκουν κάπου είτε όχι η πολιτική που ακολουθούν είναι η ίδια. Η στήριξη δηλαδή των επιλογών της εξουσίας, της κυβέρνησης. Αυτό που χρειάζεται είναι να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο κίνημα, κυρίως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, ο λαός, οι εργαζόμενοι και στη δική μας περίπτωση οι ταξιτζήδες να ξεπετάξουν από πάνω τους συνδικαλιστοπατέρες, να ξεπεράσουν τις αυταπάτες και τους συμβιβασμούς και να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Να αποφασίζουμε εμείς για εμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφή