Πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί η ..."ενημερωτική" συγκέντρωση των ταξιτζήδων στο Περοκέ, στην Αθήνα. Μίλησαν οι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών παρατάξεων είπαν ότι είχαν να πουν και φύγαμε κλείνοντας ραντεβού για το Ιβανώφειο της Θεσσαλονίκης το Σάββατο. Από 'κει και πέρα βλέπουμε.
Αντιρρήσεις υπήρξαν στο να μιλήσουν και άλλοι αλλά μετά από επιμονή δόθηκε ένα (ολόκληρο) λεπτό και σε ένα συνάδελφο, εκπρόσωπο της Κίνησης Αντίστασης Ταξιτζήδων, ο οποίος, παρενοχλούμενος συνέχεια από τον πρόεδρο να τελειώνει, έθεσε ως ζήτημα αιχμής την πάλη για να μην περάσει το νομοσχέδιο και της απεργίας διαρκείας με μπλόκα και πορείες.
Η ομιλία Λυμπερόπουλου ήταν εντυπωσιακή. Σαν ομιλία σε προεκλογική συγκέντρωση της Ν.Δ. ήταν (κατά τα άλλα μιλάνε για ανεξάρτητο και ακομμάτιστο συνδικαλισμό). Το λιβανιστήρι στον "αγωνιστή και αντισυστημικό" Αντώνη Σαμαρά έδινε και έπαιρνε. Κατά τα άλλα σημείο αιχμής για τον κύριο πρόεδρο είναι η μετατροπή των αδειών σε κρατικές και τα ...πληθυσμιακά κριτήρια. Οι ΑΕ και ΕΠΕ που γίνονται αποκλειστικοί φορείς παροχής υπηρεσιών ταξί δε μας πειράζουν! Βέβαια δεν παρέλειψε να εκφράσει το παράπονό του μιας και ήταν διαλλακτικός και συζητούσε με όλους τους υπουργούς κάθε κυβέρνησης και τώρα αδειάστηκε. Το πόσο πιεσμένη νοιώθει και αυτή η ηγεσία που θέλει να ελέγξει τις αντιδράσεις φάνηκε από την άρνησή της να γίνουν συνελεύσεις (τα θεσμικά και εκλεγμένα όργανα θα αποφασίζουν) και από την έκκλησή τους να μην υπάρξουν ..."έκτροπα" κατά τη διάρκεια του αγώνα που έχουμε μπροστά μας. Επίσης φάνηκε από την έκκληση να κλείσουμε τα αυτιά μας σε όσα περίεργα μπορεί να ακουστούν από τα ΜΜΕ για αυτήν, εδώ κάποιοι μείναμε με την απορία για το τι μπορεί να εννοεί κάνοντας περίεργους συνειρμούς με τη ΔΕΗ και τα ΕΛΤΑ. Με λίγα λόγια η λογική τους ήταν εμείς αποφασίζουμε και εσείς ακολουθείτε, όπως γινόταν τόσα χρόνια και γι' αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Δυστυχώς η αυταπάτη του να πέσει η κυβέρνηση για να ανέβει η ΝΔ που θα καταργήσει το νόμο ήταν διάχυτη στα πηγαδάκια, αν και σε αρκετές περιπτώσεις από τη κουβέντα έβγαινε ότι η "ελπίδα" ήταν στη λογική "ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται".
Παρ' όλα αυτά για τους περισσότερους, αν όχι για όλους, ήταν ξεκάθαρο ότι η πολιτική αυτή δεν έχει άλλο σκοπό από το να παραδώσει τα ταξί στο μεγάλο κεφάλαιο και ότι αν περάσει το νομοσχέδιο σε τρία χρόνια από την δημοσίευσή του δεν θα υπάρχουν οι σημερινοί ταξιτζήδες. Στη καλύτερη περίπτωση να μετατραπούν υπάλληλοι - "μέτοχοι" σε κάποια ΑΕ ή ΕΠΕ. Χαρακτηριστικό ήταν ότι όταν ακουγόταν η φράση αγώνας διαρκείας έπεφτε το περισσότερο χειροκρότημα.
Οι ταξιτζήδες θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αν δεν ξεπεράσουν τις αυταπάτες τους, δεν πετάξουν από πάνω τους την ξεκάθαρα τοποθετημένη ηγεσία τους υπέρ των ΑΕ και κυρίως αν δεν πιστέψουν στη δύναμη του αγώνα τους δεν πρόκειται να νικήσουν. Ο κόσμος είναι μαζί τους ακόμη και αυτοί που δεν κατάλαβαν το τι παίζεται με το που θα τους εξηγηθεί ότι αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια μικρή επιχείρηση, που αποκτήθηκε με πολύ κόπο, που την δημεύει το κράτος για να την παραδώσει μετά στους μεγάλους "επενδυτές" το κλίμα αλλάζει αμέσως. 'Αλλωστε σε μια εποχή που δεν υπάρχει εργαζόμενος που να μην υφίσταται με δραματικό τρόπο τις συνέπειες των εντολών της Τρόικα και της εφαρμογής τους από την κυβέρνηση και το υπόλοιπο αστικό πολιτικό προσωπικό (ΝΔ, ΛΆΟΣ, ΔΗΣΥ) δεν είναι δύσκολο να μεταστραφεί το κλίμα υπέρ των ταξιτζήδων.
Όπως είπε και ο εκπρόσωπος της Κίνησης Αντίστασης Ταξιτζήδων η θέση μας είναι δίπλα και μαζί με όλο τον εργαζόμενο λαό που παλεύει και αντιστέκεται κατά της πολιτικής της κυβέρνησης, μαζί με τη νεολαία που αγωνίζεται κατά του νόμου πλαίσιου.
Αντιρρήσεις υπήρξαν στο να μιλήσουν και άλλοι αλλά μετά από επιμονή δόθηκε ένα (ολόκληρο) λεπτό και σε ένα συνάδελφο, εκπρόσωπο της Κίνησης Αντίστασης Ταξιτζήδων, ο οποίος, παρενοχλούμενος συνέχεια από τον πρόεδρο να τελειώνει, έθεσε ως ζήτημα αιχμής την πάλη για να μην περάσει το νομοσχέδιο και της απεργίας διαρκείας με μπλόκα και πορείες.
Η ομιλία Λυμπερόπουλου ήταν εντυπωσιακή. Σαν ομιλία σε προεκλογική συγκέντρωση της Ν.Δ. ήταν (κατά τα άλλα μιλάνε για ανεξάρτητο και ακομμάτιστο συνδικαλισμό). Το λιβανιστήρι στον "αγωνιστή και αντισυστημικό" Αντώνη Σαμαρά έδινε και έπαιρνε. Κατά τα άλλα σημείο αιχμής για τον κύριο πρόεδρο είναι η μετατροπή των αδειών σε κρατικές και τα ...πληθυσμιακά κριτήρια. Οι ΑΕ και ΕΠΕ που γίνονται αποκλειστικοί φορείς παροχής υπηρεσιών ταξί δε μας πειράζουν! Βέβαια δεν παρέλειψε να εκφράσει το παράπονό του μιας και ήταν διαλλακτικός και συζητούσε με όλους τους υπουργούς κάθε κυβέρνησης και τώρα αδειάστηκε. Το πόσο πιεσμένη νοιώθει και αυτή η ηγεσία που θέλει να ελέγξει τις αντιδράσεις φάνηκε από την άρνησή της να γίνουν συνελεύσεις (τα θεσμικά και εκλεγμένα όργανα θα αποφασίζουν) και από την έκκλησή τους να μην υπάρξουν ..."έκτροπα" κατά τη διάρκεια του αγώνα που έχουμε μπροστά μας. Επίσης φάνηκε από την έκκληση να κλείσουμε τα αυτιά μας σε όσα περίεργα μπορεί να ακουστούν από τα ΜΜΕ για αυτήν, εδώ κάποιοι μείναμε με την απορία για το τι μπορεί να εννοεί κάνοντας περίεργους συνειρμούς με τη ΔΕΗ και τα ΕΛΤΑ. Με λίγα λόγια η λογική τους ήταν εμείς αποφασίζουμε και εσείς ακολουθείτε, όπως γινόταν τόσα χρόνια και γι' αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Δυστυχώς η αυταπάτη του να πέσει η κυβέρνηση για να ανέβει η ΝΔ που θα καταργήσει το νόμο ήταν διάχυτη στα πηγαδάκια, αν και σε αρκετές περιπτώσεις από τη κουβέντα έβγαινε ότι η "ελπίδα" ήταν στη λογική "ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται".
Παρ' όλα αυτά για τους περισσότερους, αν όχι για όλους, ήταν ξεκάθαρο ότι η πολιτική αυτή δεν έχει άλλο σκοπό από το να παραδώσει τα ταξί στο μεγάλο κεφάλαιο και ότι αν περάσει το νομοσχέδιο σε τρία χρόνια από την δημοσίευσή του δεν θα υπάρχουν οι σημερινοί ταξιτζήδες. Στη καλύτερη περίπτωση να μετατραπούν υπάλληλοι - "μέτοχοι" σε κάποια ΑΕ ή ΕΠΕ. Χαρακτηριστικό ήταν ότι όταν ακουγόταν η φράση αγώνας διαρκείας έπεφτε το περισσότερο χειροκρότημα.
Οι ταξιτζήδες θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αν δεν ξεπεράσουν τις αυταπάτες τους, δεν πετάξουν από πάνω τους την ξεκάθαρα τοποθετημένη ηγεσία τους υπέρ των ΑΕ και κυρίως αν δεν πιστέψουν στη δύναμη του αγώνα τους δεν πρόκειται να νικήσουν. Ο κόσμος είναι μαζί τους ακόμη και αυτοί που δεν κατάλαβαν το τι παίζεται με το που θα τους εξηγηθεί ότι αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια μικρή επιχείρηση, που αποκτήθηκε με πολύ κόπο, που την δημεύει το κράτος για να την παραδώσει μετά στους μεγάλους "επενδυτές" το κλίμα αλλάζει αμέσως. 'Αλλωστε σε μια εποχή που δεν υπάρχει εργαζόμενος που να μην υφίσταται με δραματικό τρόπο τις συνέπειες των εντολών της Τρόικα και της εφαρμογής τους από την κυβέρνηση και το υπόλοιπο αστικό πολιτικό προσωπικό (ΝΔ, ΛΆΟΣ, ΔΗΣΥ) δεν είναι δύσκολο να μεταστραφεί το κλίμα υπέρ των ταξιτζήδων.
Όπως είπε και ο εκπρόσωπος της Κίνησης Αντίστασης Ταξιτζήδων η θέση μας είναι δίπλα και μαζί με όλο τον εργαζόμενο λαό που παλεύει και αντιστέκεται κατά της πολιτικής της κυβέρνησης, μαζί με τη νεολαία που αγωνίζεται κατά του νόμου πλαίσιου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου